Fren yağı grupları

Hidrolik fren sistemleri ile donatılmış ilk araçlar 1924 yılında piyasaya sürüldü. Alkoller, özellikle gliserol gibi polihidrik alkoller ve gliserol-su karışımları hidrolik akışkan olarak kullanıldı. Bu ürünler, günümüz teknolojisinin gereksinimlerine karşılık veremediği için, bugün yalnızca tarihsel anlamda önem taşımaktadırlar.

Şu an, başlıca üç fren yağı grubu vardır:
Bugün kullanılan başlıca yağ, glikol-eter bazlıdır, ancak mineral yağ (Citroen Hidrolik Mineral LHM) ve silikon (DOT 5) bazlı akışkanlar da mevcuttur. Silikon yağlar çoğunlukla ABD'de askeri araçlarda kullanılmakta olup, bazı özel uygulamalarda mineral yağlar kullanılır (Citroen, Rolls Royce…).

 

İçerik Uygulama Özellikler Avantajlar Dezavantajlar Glikol eterler ve türevleri Dünya pazarının %95’i DOT 3, 
DOT 4, 
DOT 5.1 Suyla karışır
Düşük sıkışırlık
Elastomer uyumlu Higroskopik Mineral Yağlar Citroen LHM Yüksek kaynama noktası Suyla karışmaz
Sınırlı miktarda kauçuk
Uyumluluk Silikon Yağlar Antique military DOT 5 Yüksek kaynama noktası Glikol akışkanlardan daha fazla sıkıştırılabilirliğe sahiptir
Çok pahalı
Özel elastomerlere ihtiyaç duyar

 

Fren yağlarının higroskopik olması, bugün hem bir avantaj hem de dezavantajdır…

AVANTAJDIR,
çünkü su her ortamda mevcuttur ve havadaki nem kauçuk fren hortumlarındaki, naylon ana silindir haznesindeki mikroskopik gözeneklerden ve hidrolik sistemdeki çeşitli contalardan geçerek nüfuz edebilir. Fren yağı, suyu çözeltiye absorbe ettiğinden, yerel konsantrasyon seviyeleri, aşınmayı önleyecek kadar düşüktür ve düşük sıcaklıklara maruz kaldığında, çözelti de suyun kendi kendine donmasını önleyebilir.

DEZAVANTAJDIR,
çünkü su, düşük sıcaklıklarda çözelti viskozitesini artırır ve çözeltinin kaynama noktasını düşürür. Nemli akışkanlar ısınır ve sistem içinde buhar boşlukları oluşturarak buhara dönüşürler. Böylece, fren yağları, aracı güvenli bir şekilde durdurmak için gerekli gücü iletme kabiliyetini yitirerek daha sıkışık hale gelir.